5 راهکار درمان برگرداندن (بالا آوردن) شیر مادر و شیر خشک در نوزاد

بالا آوردن شیر به معنی حرکت رو به عقب محتویات معده به سمت مری (لوله بلع) و داخل دهان است. بالا آوردن شیر اغلب شامل خارج شدن موادی از دهان است، مانند کودکانی که آب دهان‌شان را بیرون می‌ریزند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که عضلات بین مری و معده شل می‌شود (همانطور که در حین آروغ زدن این اتفاق رخ می‌دهد). این مسئله باعث می‌شود که محتویات معده بالا آمده که به این دلیل ایجاد می‌شود که فشار طبیعی درون معده از فشار در سینه و گلو بیشتر است. هنگامی که محتویات معده از دهان بیرون می‌آید، اغلب با استفراغ اشتباه گرفته می‌شود، و ممکن است دقیقاً شبیه به استفراغ به نظر برسد. اما اگر بخواهیم از لحاظ فنی و پزشکی در این باره صحبت کنیم، استفراغ با نیروی بیشتر و ناراحتی بیشتری رخ می‌دهد. معمولاً شامل حالت تهوع، اوغ زدن و ایجاد مانع است.

آیا بالا آوردن شیر در نوزادان طبیعی است؟

بالا آوردن شیر علائمی است که طبیعی بوده و در نوزادان شایع است. این مشکل به این دلیل رخ می‌دهد که مری نوزاد حجم کمی از مواد را می‌تواند درخود نگه دارد و همچنین به دلایل دیگر ، که شامل وعده غذایی مایع زیاد و مقدار زمانی که آنها در حالت خوابیده می‌گذرانند، ایجاد می‌شود. نوزادانی که دفعات زیادی شیر را برمی‌گردانند، اما بیمار خاصی ندارند، دچار مشکلی هستند که بالا آوردن عملکردی شیر در نوزاد نامیده می‌شود. عملکردی به این معنی است که علائم آن واقعی است، اما بیماری وجود ندارد. (به عنوان مثال گرفتگی پای دوندگان دردناک است اما ماهیچه سالم است) برگرداندن عملکردی شیر در نوزادان یه شکل زیر تعریف می‌شود:

· حداقل 3 هفته برگرداندن محتویات معده

· حداقل دو بار در روز در دوران نوزادی

· در سال اول زندگی

نباید هیچ حالت اوغ زدن، خونریزی ، امتناع از خوردن یا مشکلات تنفسی وجود داشته باشد، زیرا اضافه شدن این علائم نشان دهنده بیماری است و مشکل عملکردی نیست. نیمی از تمام نوزادان سالم این معیارهای مبتنی برعلائم را در برگرداندن عملکردی شیر دارند. دلیل آن این است که ، مهم نیست که شما چه کاری انجام دهید، بالا آوردن شیر در نوزاد تا پایان سال اول زندگی و در تمام نوزادانی که این مشکل را دارند، خودبخود بهتر می‌شود. هیچ تفاوتی ندارد که محتویات معده از دهان، بینی یا هردو بیرون آید. همچنین فشار ظاهری محتویات بیرون آمده، برگرداندن عملکردی را از بیماری‌های غیرعملکردی جدا نمی‌کند. استفراغ پرتاب شونده (یا با فشار) در برخی مشکلات شدید رخ می‌دهد. اما بالا آوردن پرتاب شونده شیر که شبیه به استفراغ است نیز عمدتاً در بالا آوردن عملکردی نوزاد دیده می‌شود. نشانه‌هایی که بیان می‌کنند مشکلات جدی‌تری در کودک وجود دارد، شامل مشکلاتی مانند اختلال در افزایش وزن کودک، گریه شدید، مشکلات غذا خوردن کودک و مشکلات تنفسی یا بالا آوردن خون یا  صفرا است. اگر کودک شما هر کدام از مشکلات زیر را دارد، باید با پزشک مشورت کنید.

تفاوت بین بیماری رفلاکس معده به مری GERD، ريفلاكس معده به مريGER و برگرداندن شیر چیست؟

مهم است که تفاوت بین واژه‌های مشابه مانند ريفلاكس معده به مري GER ، بیماری رفلاکس معده به مری GERD و بالا آوردن عملکردی شیر در نوزاد را بدانیم. مشکل ریفلاکس معده به مری هنگامی رخ می‌دهد که محتویات معده به سمت عقب حرکت کرده و وارد مری می‌شود. مشکل بالا آوردن شیر زمانی رخ می‌دهد که رفلاکس به دهان نوزاد می‌رسد. هر فردی مشکل رفلاکس را روزانه تجربه می‌کند، اما افراد کمی از آن آگاه هستند. در افراد بزرگسال و نوزادان سالم  بسیاری از اوقات در روز، اسیدی در مری آنها وجود دارد، که حدود یک ساعت در روز به مدت یکساعت طول می‌کشد. با این حال، رفلاکس باعث آسیب در بسیاری از افراد نمی‌شود، زیرا بدن ما در مقابل اسید مری مقاوم است.

رفلاکس معده به مری از دهه 1980 که آزمایش pH  مری در دسترس قرار گرفت، یک تشخیص شناخته شده است. مانند دیگر تکنولوژی‌های جدید، اشتیاق زیادی برای استفاده از آزمایش pH  مری وجود داشت، تا ثبت روزانه مشکل اسید را در مری را اندازه‌گیری کنند. درست همانطور که مقدار مشخصی از مشکل بالا آوردن شیر در نوزاد، مشکل برگرداندن عملکردی ، را تعیین می‌کند، رفلاکس در دفعات خاص نیز برای برای تعیین رفلاکس معده به مری بکار می‌رود. در هر دوی این شرایط، گرچه ممکن است مقداری استفراغ شیر یا رفلاکس وجود داشته باشد که بیشتر از چیزی باشد که یک فرد معمولی تجربه می‌کند، اما بیماری وجود ندارد.

بیماری رفلاکس معده به مری باعث آسیب به بافت یا علائم خطرناکی می‌شود که به دلیل رفلاکس رخ می‌دهد. GERD در دیگر نوزادان سالم شایع نیست. بیماری رفلاکس معده به مری در زایمان زودرس و نوزادانی که بیماری مزمن ریه دارند یا دچار فلج مغزی هستند، رخ می‌دهد. مشکلات شایع به دلیل بیماری رفلاکس معده به مری عبارتند از:

·  آسپیراسیون  (فرو رفتن در ریه) مداوم از مواد رفلاکس شده به ریه

·  التهاب در مری ، ایجاد درد، امتناع از غذا خوردن، خونریزی یا کم خونی (شمارش کم سلول‌های قرمز خون )

·  ناتوانی در افزایش وزن مناسب

برخی از پزشکان بر این باورند که رفلاکس بیش از حد، می‌تواند منجر به سینوزیت و عفونت‌های گوش شود. بسیاری از دندان‌پزشکان بیان می‌کنند که رفلاکس اسیدی زیاد به دهان می‌تواند مینای دندان را از بین ببرد، که منجر به مشکلی می‌شود که به آن فرسایش دندانی می‌گویند. همانطور که در فوق ذکر شد، بازگرداندن عملکردی نوزاد، به بالا آوردن ( آب دهان انداختن یا حتی چیزی که شبیه به استفراغ پرتاب شونده است) در نوزادان سالم کمتر از یکسال که 2 بار یا بیشتر در روز رخ می‌دهد و حداقل 3 هفته طول می‌کشد، گفته می‌شود. با این تعریف ، هیچ آسیب بافتی یا دیگر علائم خطرناکی وجود ندارد. بالا آوردن عملکردی نوزاد، به عنوان  علائم تکراری نشان داده می‌شود، اما هیچ پیامد مضری ندارد. پزشکان نمی‌توانند هیچ آسیب به مری یا هرجای دیگر را در بدن نوزادان سالم که شیر را برمی‌گردانند، پیدا کنند.

علت بالا آوردن شیر در نوزادان چیست؟

احتمالاً عوامل زیادی منجر به استفراغ  شیر در نوزادان می‌شود. مهمترین آنها می‌تواند اندازه غذا خوردن نوزاد باشد. نوزاد انسان باید در سال اول زندگی وزنش سه برابر شود. فکر کنید که سال بعد چقدر باید غذا بخورید تا وزن فعلی شما سه برابر شود.  شگفت‌انگیز است که نیمی از کودکان سالم این روند را طی می‌کنند. بزرگسالان متوجه نمی‌شوند که چه موقع دچار رفلکس معده به مری می‌شوند. ممکن است مقدار کمی از محتویات معده رفلکس شود، اما آن مقدار کم هرگز به ناحیه گلو نمی‌رسد. به این دلیل است که مری بزرگسالان مقدار کمی از مایعات را در خود نگه می‌دارد. در مقابل ، مری نوزادان تنها کمتر از یک دهم این مقدار را در خود جای می‌دهد. کمتر از یک قاشق چای خوری از رفلاکس ممکن است منجر به بالا آمدن آن در دهان کودک می‌شود.

مشکل رفلاکس ممکن است هر زمان که فشار داخل شکم از فشار اسفنکتر تحتانی مری (LES) بیشتر شود، رخ دهد. فشار اسفنکتر تحتانی مری یک مانع عضلانی است که نقش آن پیشگیری از رفلاکس محتویات معده به مری است. افزایش فشار در معده به دلیل فعالیت‌های مداوم بدن ایجاد می‌شود. نمونه ای از این فعالیت‌ها شامل عطسه کردن، سرفه کردن و خم شدن به جلو برای فشار برای خروج مدفوع است.

اگر کودک شما مدام شیر دلمه شده را بالا می‌آورد، میتواند نشانه این باشد که عوامل عادی زیادی برای این اتفاق وجود دارد:

·         کودکان زمان زیادی را در حالت درازکش می‌گذرانند

·         رژیم آنها عمدتاً از مایعات تشکیل شده

·         لوله غذایی آنها کوتاه است

·         سیستم گوارشی آنها هنوز در حال تکامل است

·         مصرف شیر و غذای زیاد در یک وعده می‌تواند مشکل ایجاد کند

اکثر این عوامل بخش و قسمتی از دوران نوزادی است. اما اگر رفلاکس یا بالا آوردن شیر در آنها تشخیص داده شد، چیزهای ساده‌ای وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا علائم ناراحت کننده آن را تسکین دهید.

علائم رفلاکس و استفراغ شیر چیست؟

علائم معمولاً بین 3 هفتگی تا 12 ماهگی دیده می‌شود. کودک شما اگر دو بار یا بیشتر در طول روز و به مدت سه هفته یا بیشتر شیر دلمه شده بالا بیاورد، اما نشانه‌های آشکار دیگری از بیماری مانند اوغ زدن، استفراغ، کاهش وزن یا مشکلات غذایی وجود نداشته باشد،  آن را برگرداندن شیر در نظر می‌گیرند.

با این وجود مانند برگرداندن شیر، علائم ناخوشایند دیگری نیز در ارتباط با رفلاکس وجود دارد: اوج علائم در حدود 4- 6 ماهگی رخ می‌دهد و کودکان بطور طبیعی بین 6-12 ماهگی از این مرحله عبور کرده و رشد می‌کنند. در حالی که نمی‌توان رفلاکس یا بالا آوردن شیر را درمان کرد، روش‌های عملی وجود دارد که می‌تواند به کودک شما کمک کند که تا زمانی که بطور طبیعی رشد می‌کنند و از این مرحله عبور می‌کنند، احساس بهتری داشته باشند.

درمان

عواقب برگرداندن شیر در نوزاد

تا جایی که می‌دانیم، بالا آوردن شیر در نوزاد هیچ عواقب دائمی ندارد. این مسئله در زندگی آینده کودک مشکلی ایجاد نمی‌کند.

چه چیزی مضر است؟

تشخیص نادرست بیماری رفلاکس معده به مری (رفلاکس پاتولوژیکی )

براساس فرضیه نادرستی که رفتار نگران‌کننده کودک به دلیل رفلاکس اسیدی است، به بسیاری از والدین توصیه می‌شود که کودک خود را درمان کرده و / یا استراتژی رفتاری بیشتری به کار بگیرند. در حالی که استراتژی داروها و رفتار ممکن است بی خطر به نظر برسد، در برخی شرایط خاص آنها می‌توانند ناراحتی  کودک را تشدید کرده و / یا مشکلات اضافی برای کودک ایجاد کنند.

داروهای ضد اسید

داروهای ضد اسید در درمان التهاب مری مفید است. با این وجود، کودکی که دچار رفلاکس معده به مری است، از التهاب مری رنج نمی‌برد . تحریک‌پذیری ، بیداری، دلخوری یا رفتارهای بیزاری او نسبت به شیر خوردن، به دلایلی دیگری ایجاد می‌شود.  اگر علت اصلی رفتارهای ناراحت کننده او به رفلاکس اسیدی ارتباطی نداشته باشد، هیچ مقدار داروی ضد اسیدی به بهبود رفتار کودک کمک نمی کند. درمان یک کودک سالم‌، سرزنده اما ایرادگیر و بیدار با داروها، احتمال اینکه به جای بهبود، آسیب بیشتری به کودک وارد کند وجود دارد. (برای مشکلات بالقوه مرتبط با این داروها ، اطلاعات داروها را ببینید ).

نگه داشتن کودک بطور مستقیم به مدت 15 تا 30 دقیقه پس از غذا خوردن

در حالی که اینکار ممکن است بیرون ریختن آب دهان را کاهش دهد، و از این رو بار شستشوی لباس را برای والدین کم می‌کند، این روش می‌تواند باعث شود که کودک به دلیل خستگی کمتر بهانه‌گیری کند. به جای آن ، کودک ممکن است یاد بگیرد که هنگامی که بطور ایستاده در آغوش والدین نگه داشته شده، بخوابد و پیامد آن بیداری کودک است و اینکه هر زمان که او را روی زمین قرار دهند، گریه خواهد کرد. اگر او مدام از خواب بیدار می‌شود، به این دلیل که او دوست دارد که در میان بازوهای والدین بخوابد، والدین نمی‌توانند تا زمانی که او نیاز دارد او را در آغوش خود نگه دارند، افزایش خطر محرومیت از خواب برای او وجود خواهد داشت. محرومیت از خواب علت اصلی ناراحتی کودک است که اغلب منجر به رفلاکس اسیدی می‌شود.

بالا نگه داشتن سر کودک در تخت خواب 

زمانی که کودک  حرکت می‌کنند که معمولاً در حدود 4 ماهگی رخ می‌دهد، اغلب این امکان وجود ندارد که آنها را در یک موقیعت صاف قرار دهند ، بدون اینکه حرکات خود را به یک روش محدود کند. این کار باعث ناراحتی کودک می‌شود. محدود کردن فشار وارد شده به اطراف ناحیه شکم، می‌تواند خطر بیرون ریختن آب دهان را افزایش دهد، در حالی که کودک در مقابل آنها تکان می‌خورد.

به جای شیر مادر از شیر خشک استفاده کنید 

پرستار گاهی اوقات توصیه می‌کند که استفاده از شیر مادر را متوقف کرده و به کودک شیر خشک غلیظ شده بدهند،  به این امید که سطح رضایت کودک بهبود یابد. متاسفانه در مواردی که لاکتوز بیش از حد باشد (که با عرضه بیش از حد شیر مادر ارتباط دارد و موجب تحریک پذیری و بیرون ریختن آب دهان کودک می‌شود)، این روش می‌تواند ناراحتی کودک را کاهش دهد. متاسفانه به این دلیل که کودک از مزایای زیادی  محروم می‌ماند ، شیر مادر و تغذیه با آن باید توصیه شود. در مواردی که  لاکتوز بیش از حد باشد، در صورتی که مادر تعادلی را در روش تغذیه با شیر مادر بکار بگیرد، رضایت کودک می‌تواند به آسانی و سریع بهبود یابد.

تغذیه با غذاهای جامد را زود شروع کنید 

اینکار باعث می‌شود که مصرف شیر مادر کمتر شود؛ با این وجود مصرف مواد جامد قبل از سن 4 ماهگی با افزایش خطر حساسیت به مواد غذایی و مشکلات تنفسی به دلیل استنشاق ارتباط دارد.

تغییر شیر خشک

معمولا دلیلی برای تغییر شیر خشک وجود ندارد. ایده تغییر شیر خشک معمولاً به این دلیل است که پزشک به حساسیت نسبت به پروتئین مشکوک است. حساسیت نسبت به پروتئین شیر خشک در هر 100 نوزاد،  3 تا 5 نوزاد  را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یک کودک سالم که آب دهان خود را بیرون می‌ریزد، احتمال وجود حساسیت در پروتئین در او کم است. اگر به کودک شیر خشک می‌دهید، یک تست دو هفته‌ای از شیر خشک پروتئینی هیدرولیز شده (هیپوآلرژیک) ممکن است به هر بخش از علائم ناشی از آلرژیک کمک کند.

 کپی فقط با ذکر لینک و منبع بلامانع است.