گرچه بسیاری از مکملها نباید به بچهها داده شود،اما معمولا کودکان در هر سنی میتوانند مکملهای ویتامینی که مناسب گروه سنی آنها درست شده باشد مصرف کنند. در حقیقت، در برخی موارد پزشکان توصیه میکنند حتی به نوزادان نیز مکملهای ویتامین داده شود. با این حال، اکثر بچهها نیاز به مصرف روزانه مولتی ویتامین یا مگا دوز ویتامین خاصی ندارند، حتی اگر آنها بد خوراک باشند. قبل از دادن هر مکملی به فرزندتان، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که مناسب و ایمن هستند.
با وجود این که کمبودهای تغذیه میتواند تاثیر زیادی بر سلامت کودکان داشته باشد، شناسایی و مدیریت به موقع این اختلالات میتواند اثرات زیانبار آنها را کاهش دهد. پزشکان توصیه میکنند که افراد یک سابقه پزشکی کامل تشکیل دهند، معاینه فیزیکی انجام دهند و در صورتی که مشکل کمبود تغذیه مطرح شود آزمایشات مربوطه را انجام دهند. اگر کمبود تغذیه تایید شد، به بیمار مشاوره مناسب در خصوص رژیم غذایی و مکمل داده خواهد شد.
جهت دریافت مشاوره و روزرو نوبت از متخصص مجرب اطفال با این شماره تماس حاصل کنید:
شماره های تلفن ۰۲۱۸۸۸۹۸۴۴۰ و ۰۲۱۸۸۸۹۸۴۴۱
ویتامینها و مواد معدنی: اصول کلی
کودک شما نیاز به مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی ضروری برای رشد دارد. ویتامینها شامل A، B، C، D، E و Kو مواد معدنی کلسیم، آهن، ید و روی هستند. بهترین راه برای اطمینان از اینکه فرزندتان به اندازه کافی ویتامینها و مواد معدنی رادریافت میکند این است که غذاهای متنوعی از پنج گروه غذایی شامل موارد زیر استفاده کند:
- سبزیجات
- میوه
- غذای غلات – نان، ماکارونی، غلات صبحانه، برنج، ذرت و غیره
- غذای لبنی کم چربی – شیر، ماست و پنیر
- گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، شیر سویا، حبوبات (نخود فرنگی، لوبیا، عدس، نخود و…) و مغزها .
بدن ما ویتامینها، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی را از طریق غذا بهتر جذب میکند تا از طریق مکملهای ویتامین و مواد معدنی.
ویتامینها
در اینجا فهرستی از ویتامینها و مواد معدنی که شما و خانواده شما به آن نیاز دارید و نحوه دریافت آنها آورده شده است.
شما ویتامین[A]را از جگر، گوشت، شیر، تخم مرغ و میوههای مثل پرتقال و سبزیجاتی مانند هویج و سیب زمینی شیرین دریافت کنید. شما برای بینایی، پوست، رشد و عملکرد سیستم ایمنی بدن نیاز به ویتامین[A]دارید.
شما ویتامین[B1]را از ماهی، گوشت، عصاره مخمر (مانند شکلات صبحانه)، نان کامل و غلات غنی شده صبحانه دریافت میکنید. ویتامین[B1]به انتشار انرژی غذاها کمک میکند تا سیستم عصبی و عضلات به خوبی کار کنند.
شما ویتامین[B2] را از شیر، ماست، گوشت، پنیر، عصاره مخمر، تخم مرغ، نان کامل و غلات غنی شده صبحانه دریافت میکنید. ویتامین [B2] سبب آزاد شدن انرژی غذا میشود.
شما ویتامینB3 را از گوشت، ماهی، مرغ، مغزها و عصارههای مخمر دریافت میکنید. ویتامین B3 انرژی مواد غذایی را آزاد میکند.
شما ویتامینB6 را از گوشت، ماهی، غذای کامل غلات، سبزیجات و مغزها دریافت میکنید. ویتامین B6انرژی را از پروتئین آزاد میکند و به تولید گلبولهای قرمز و عملکرد مغز کمک میکند.
شما ویتامینB12را از غذاهای حیوانی از جمله گوشت، ماهی، تخم مرغ و شیر و نیز بعضی غلات غنی شده صبحانه دریافت میکنید. ویتامینB12 به تولید گلبول قرمز و رشد کمک میکند.
شما ویتامینC را از میوهها و سبزیجات، به ویژه میوههای مرکبات، کیوی، فلفل تند وشیرین و سیب زمینی دریافت میکنید. ویتامین C کلاژن تولید میکند و به شما در مبارزه با عفونتها کمک میکند و آهن را از مواد غذایی جذب میکند. همچنین به سلامت دندانها، استخوانها و لثهها کمک میکند. هنگامی که غذا را میپزید، ممکن است ویتامینC آن را از دست بدهید.
شما ویتامینE را از روغنهای آفتابگردان و کانولا، مارگارین، دانهها و مغزها دریافت میکنید. ویتامین Eباعث تقویت سیستم ایمنی بدن شما میشود و به سلامت پوست و چشم کمک میکند.
شما ویتامینK را از سبزیجات با برگ سبز مانند بروکلی و اسفناج، و همچنین از تخم مرغ و لوبیا دریافت میکنید. باکتریها هم در بدن شما ,ویتامینK تولید میکنند. ویتامینK به بند آمدن خونریزی کمک میکند.
شما فولات را از سبزیجات با برگ سبز، جگر، حبوبات و نان و غلات کامل غلات دریافت میکنید. فولات در جذب پروتئین به شما میکند و موجب تشکیل سلول های جدید وDNA میشود. دریافت فولات به اندازه کافی قبل و در طول بارداری میتواند به جلوگیری از نقصهای لوله عصبی کمک کند. آشپزی و فرآوری مواد غذاییبه عنوان مثال، بخشی از فرآیند کنسرو سازی مقدار فولات در غذا را کاهش میدهد.
شما از فرآوردههای لبنی مانند شیر، پنیر و ماست، ماهی با استخوانهای خوراکی مانند ماهی ساردین و سالمون، توفو و برخی سبزیجات با برگ سبز دریافت میکنید. کلسیم برای رشد استخوانها و دندانهای قوی نیاز است.
شما ید را ازغذاهای دریایی، سبزیجات در خاک غنی از ید، نمک یددار و نان درست شده با نمک یددار دریافت میکنید. بیشتر نانواییها و نان سوپرمارکتها با نمک یددار درست شده است که اکثر مردم مقدار ید کافی دریافت میکنند. ید برای رشد طبیعی و رشد بافت ها ضروری است و به کنترل تولید انرژی سلول ها و استفاده از اکسیژن کمک میکند. زنان باردار نیاز به میزان بیشتری ید دارند.
شما آهن را از گوشت، جگر، مرغ، غذاهای دریایی، لوبیای خشک شده، زرده تخم مرغ و غلات غنی شده صبحانه دریافت میکنید. آهن به ویژه برای مغز و خون اهمیت بالایی دارد و همچنین باعث انتقال اکسیژن در بدن میشود.
شما روی را از گوشت، مرغ، غذاهای دریایی، شیر، دانهها، توفو و غلات کامل دریافت میکنید. روی به رشد، بهبود زخم و عملکرد سیستم ایمنی کمک میکند.
مکملهای ویتامین و معدنی
بدن ما تنها به مقدار کمی از ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد مقدار بیشتر لزوما بهتر نیست. مقدار زیاد برخی از ویتامین ها در واقع ممکن است خطرناک هم باشد. به عنوان مثال، اگر مقدار زیادی ویتامین A دریافت شود در بدن ایجاد مشکل میکند. همچنین دوزهای زیاد برخی از مواد معدنی هم میتواند باعث بروز مشکلاتی شود. اگر نگران هستید که رژیم غذایی کودک شما با کمبود برخی از ویتامینها یا مواد معدنی مواجه نشود و کودک شما نمیتواند غذاهای بیشتری که حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز او هست را بخورد، برای مشاوره به پزشک یا متخصص تغذیه مراجعه کنید. آنها مطمئنا مکمل مناسبی برای فرزند شما تجویز خواهند کرد. ویتامین D به رشد و استحکام استخوانها کمک میکند. کودکان بیشتر ویتامین D خود را از نور خورشید دریافت میکنند و مقدار کمی هم از بعضی از غذاها میگیرند. اگر نگران هستید که فرزندتان کمبود ویتامین D داشته باشد، بهتر است با پزشک عمومی صحبت کنید.
چرا کودکان و بزرگسالان نیاز به ویتامین Dدارند؟
کودکان برای رشد و تکامل استخوان نیاز به ویتامین D دارند. همچنین به رشد بچهها در رحم مادر هم کمک میکند. ویتامین D به ما کمک میکند تا کلسیم را جذب کنیم. کمبود شدید ویتامین D میتواند باعث ایجاد راشیتیسم(نرمی استخوان)، تاخیر در رشد حرکتی، ضعف عضلانی، درد ,رنج و شکستگی شود. در بزرگسالان هم کمبود ویتامین D با پوکی استخوان، برخی از سرطانها، بیماریهای قلبی و دیابت مرتبط است. اگر زنان در طول بارداری به اندازه کافی ویتامین D دریافت نکنند، ممکن است فرزندان آنها دچار هیپوکلسمی نوزادان (کمبود کلسیم در خون) یا راشیتیسم بعد از کودکی شوند.
ویتامین D و نور خورشید
کودک شما نیاز به نور خورشید روی پوست خود دارد تا بدن او ویتامین D را بسازد. او 80 درصد از ویتامین D خود را از این طریق دریافت میکند. دانشمندان مطمئن نیستند که کودکان دقیقا به چه میزان نیاز به نور خورشید دارند تا به میزان کافی ویتامین D جذب کنند. اما میدانیم که مقدار نور خورشید برای کودک شما بستگی به جایی که آنجا زندگی میکنید و زمان سال دارد. البته این مورد کمی هم به رنگ پوست شما بستگی دارد. افرادی که پوست تیره دارند به طور طبیعی به 3 تا 6 برابر بیشتر از افراد با پوست روشن به آفتاب نیاز دارند تا ویتامین D مورد نیاز خود را بسازند.
از نور خورشید هوشمندانه استفاده کنید
مهم نیست که کجا زندگی میکنید، باید مراقب مقدار نور خورشیدی که روی پوست کودک شما میتابد، باشید. نور آفتاب بیش از حد میتواند منجر به آفتاب سوختگی، آسیب به پوست و حتی سرطان پوست شود. به همین دلیل مهم است که از ضد آفتاب برای جلوگیری از نور خورشید استفاده کنید. در تابستان، بویژه بین 10 صبح تا 4 بعد از ظهر، باید برای کودک خود کرمهای ضد آفتاب، کلاه، عینک آفتابی، لباسهایی که نور خورشید را دفع میکند,استفاده کنید و همینطور با دسترسی به سایه میتوانید از کودک خود در برابر نور خورشید محافظت کنید.
ویتامین D و مواد غذایی
اکثر کودکان ویتامین D را فقط از طریق غذا دریافت نمیکنند. اما غذایی که حاوی مقدار زیادی ویتامین D است میتواند به ویتامین D که از نور آفتاب به دست میآید اضافه شود. غذاهایی که به طور طبیعی حاوی ویتامین D هستند شامل ماهیهای چرب تازه (ماهی سالمون، شاه ماهی، ماهی خال مخالی و ساردین)، جگر، قارچها و زرده تخم مرغ هستند. برخی از غذاها ویتامین D به آنها اضافه شده است که شامل برخی از محصولات لبنی کم چرب، غلات صبحانه و مارگارین هستند. تمام شیر خشکهای نوزاد حاوی ویتامین D هستند.
کمبود ویتامین D
ممکن است کودکان با خطر کمبود ویتامین D مواجه باشند اگر:
- پوست آنها کاملا پوشیده باشد
- بیشتر وقت خود را در داخل خانه هستند و یا زیاد نور خورشید را دریافت نمیکنند
- اگر کودک بیماری یا مشکلی داشته باشد که روی سطح ویتامین Dتاثیر بگذارد. مثل بیماری کبد، بیماری کلیوی، مشکلاتی در جذب مواد غذایی (مثل بیماری سلیاک یا فیبروز سیستیک)، و بعضی از داروها میتوانند سطح ویتامین D را کنترل کنند
- پوست تیرهتری داشته باشند
- برای مدت طولانی از شیر مادر تغذیه شوند و مادر کمبود ویتامین D داشته است.
علائم کمبود ویتامین D عبارتند از: راشیتیسم(نرمی استخوان)، رشد حرکتی همراه با تاخیر، ضعف عضلانی، درد و ناراحتی، و شکستگی.
چگونه میتوانم بفهمم نوزادم کمبود ویتامین D دارد؟
کودکان بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند اگر:
- آنها از شیر مادر تغذیه میشوند.
- مادران آنها ویتامین D کافی ندارند.
- پوست تیره تر دارند.
- آنها در مناطق شمالی زندگی میکنند.
- تمام نوزادان شیرخوار باید روزانه مکمل ویتامین D دریافت کنند.
درمان کمبود ویتامینD
اگر نگران سطح ویتامین D کودک خود هستید یا باردار هستید و فکر میکنید ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک عمومی میتواند یک آزمایش خون برای شما بنویسد که بهترین راه برای بررسی ویتامین D است. برای کمبود خفیف ویتامین D، پزشک استفاده بیشتر از نور خورشید را توصیه میکند . اما اگر شما یا فرزندتان دچار کمبود شدید ویتامین D شده باشید، ممکن است پزشک برای شما یا فرزندتان هم مکملهای ویتامین D و هم نور خورشید بیشتری توصیه کند. اگر شما یا فرزندتان نمیتوانید خیلی از نور خورشید استفاده کنید، پزشک ممکن است برای شما مصرف مکملهای ویتامین D را تجویز کند که بهترین کار است. گاهی اوقات پزشک مکمل ویتامین D را در یک دوز بزرگ و یا تکی یا برای چند هفته یا چند ماه برای شما تجویز میکند. همچنین شما میتوانید با متخصص تغذیه در مورد مقدار مکملهای ویتامین D صحبت کنید.
ویتامین D، بارداری و شیردهی
ذخیرهی ویتامین D نوزاد در طول رشد در رحم تکامل مییابد و پس از تولد کاهش مییابد در واقع تا زمانی که نوزاد شروع به دریافت ویتامین D از نور خورشید و رژیم غذایی کند. نوزادان شیرخوار ویتامین D را از شیر مادر دریافت نمیکنند، زیرا شیر مادر ویتامین D کمی دارد. و اگر مادر شیرده ویتامین D کمی داشته باشد، نمیتواند ویتامین D کافی به نوزادش برساند. توصیه میشود که نوزادانی که با شیر مادر تغذیه میشوند و حداقل یک عامل خطرساز دیگری برای کمبود ویتامین D، مانند پوست تیره دارند یک مکمل ویتامین D 400 از واحد بین المللی IU یا 10 میکروگرم (میکروگرم) در روز دریافت کنند. اگر فکر میکنید کودک شما در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارد حتما با پزشک خود صحبت کنید . شیرخشکهای نوزاد دارای سطوح بالاتری از ویتامین D هستند، بنابراین نوزادانی که با شیر خشک تغذیه میشوند معمولا نیازی به مکمل ندارند.
چگونه یک مکمل ویتامین و مواد معدنی خوب انتخاب کنیم؟
جذب مواد معدنی و ویتامینها از منابع غذایی بهتر از مکملها است. حتی وقتی که تغذیه سالمی دارید، ممکن است از کمبود ویتامین و مواد معدنی به دلیل بارداری، ژنتیک، سن و شرایطی که باعث جذب مواد مغذی میشوند، رنج ببرید. مکملهای مینرال (مواد معدنی) و ویتامین میتوانند به افزایش جذب مواد مغذی در رژیم غذایی و جلوگیری از بیماریهای مزمن کمک کنند. مکملها میتوانند به درمان برخی از اختلالات ناشی از ویتامین یا مواد معدنی یا افزایش جذب مواد غذایی مفید در رژیم غذایی کمک کنند. مکملهای ویتامین و مواد معدنی نباید جایگزین مواد غذایی شوند، بنابراین سلامت خود را ارزیابی کنید و به درمان کمبودهای خود بپردازید، مکملهای مولتی ویتامین را بدون تشخیص پزشک مصرف نکنید.
- همیشه برچسب روی مکملها را بخوانید. عنوان “جدول ترکیبات مکمل” که نشان دهنده مقدار دارو در هر واحد (یک قرص یا کپسول)را بررسی کنید. اگر برچسب میگوید یک تا دو قرص مصرف کنید، به این معنی است که دو قرص حاوی این مقدار ویتامین یا مواد معدنی است. به مقدار مصرف روزانه هر ویتامین نگاه کنید.
- به جای فرمهای ترکیبی ,مکملهای غذایی کامل را انتخاب کنید. ویتامینهای مواد غذایی کامل با برچسب ارگانیک، طبیعی یا مبتنی بر مواد غذایی هستند – شما میتوانید آنها را در فروشگاههای مواد غذایی ارگانیک پیدا کنید. بعضی از ویتامینها با یکدیگر کار میکنند بر خلاف ویتامینهای ترکیبی، مکملهای غذایی کامل جدا نیستند، به این معنی که ویتامینها در بدن شما با یکدیگرجذب میشوند.
- طبق دستورالعمل درج شده مکمل را مصرف کنید. از میزان پیشنهاد شده تجاوز نکنید و مراقب هشدارهای آلرژیک و تداخل احتمالی دارو با سایر داروهایی که از آنها استفاده میکنید، باشید.
نکته
تصمیم بگیرید که کدام فرم مکمل شما باشد: قرص جویدنی، پودر یا کپسول. اگر در قورت دادن دارو مشکل دارید، میتوانید به جای کپسول از قرصهای پودری یا جویدنی استفاده کنید. شکل مکمل نیز ممکن است بر زمان آزاد شدن آن در بدن تأثیر بگذارد؛ برای مثال، بعضی از مکملها دارای کپسولهای آهسته رهش هستند. در صورت نیاز به مکملهای آهسته رهش، با پزشک خود مشورت کنید.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است”