پاچنبری(کلاب فوت)کودکان:بدشکلی و چرخش غیرطبیعی پا به داخل و پایین

کلاب فوت یک نقص مادرزادی است که باعث می‌شود جهت پای نوزاد به جای جلو به سمت داخل باشد. این عارضه به صورت نرمال پس از تولد تشخیص داده می‌شود اما پزشکان همچنین می‌توانند با انجام سونوگرافی بگویند که آیا نوزاد به دنیا نیامده دچار پاچنبری هست یا خیر. گرچه این عارضه معمولاً تنها یک پا را تحت تأثیر قرار می‌هد، اما ممکن است هر دو پا نیز درگیر شوند. کلاب فوت گاهی اوقات می‌تواند از طریق انجام کشش و آتل‌بندی اصلاح شود، اما در موارد شدید، جراحی نیز ممکن است مورد نیاز باشد.

علل بیماری کلاب فوت در نوزادان

علت پاچنبری ناشناخته (ایدوپاتیک) است، اما این بیماری ممکن است در نتیجه‌ی ترکیب ژنتیک و محیط ایجاد شود.
با این حال، برخی از فاکتورهای خطر وجود دارند که می‌توانند علت ایجاد پاچنبری در نوزادان باشند. این فاکتورهای خطر عبارتند از:

• سابقه‌ی خانوادگی: اگر هر کدام از والدین یا دیگر بچه‌های خانواده دچار پاچنبری باشند، نوزاد نیز با احتمال بیشتری به آن مبتلا خواهد شد.
• کمبود مایع آمنیوتیک در طول بارداری: مقدار بسیار کم این مایع، که اطراف جنین موجود در رحم را گرفته است، می‌تواند ریسک ابتلا به کلاب فوت را افزایش دهد.
• بیماری‌های مادرزادی: در برخی از موارد، کلاب فوت می‌تواند با دیگر ناهنجاری‌های اسکلتی که در زمان تولید وجود دارند، مانند مهره شکاف در ارتباط باشند. مهره شکاف یک نقص جدی زمان تولد است که زمان ایجاد می‌شود که بافت اطراف ستون فقرات در حال رشد جنین، به درستی بسته نشده باشد.
• شرایط محیطی: اگر خانم بارداری که دارای سابقه‌ی خانوادگی کلاب فوت می‌باشد، سیگار بکشید، ریسک ابتلای نوزاد او به این بیماری دو برابر غیر سیگاری‌ها خواهد بود. همچنین، ابتلا به عفونت یا استفاده از مواد مخدر تفریحی در حین بارداری می‌تواند، ریسک ابتلا به پاچنبری را افزایش دهد.

علایم پاچنبری در کودکان

در زمان تولد نوزاد، مشاهده‌ی پاچنبری کار راحتی است. برخی از علائم این بیماری عبارتند از:

• جهت پا به سمت پایین است و انگشتان پا ممکن است به سمت داخل پیچ خورده باشند.
• پا به نظر یک‌وری یا گاهی اوقات حتی وارونه می‌رسد.
• پا نزدیک به نیم اینچ از یک پای طبیعی کوتاه‌تر باشد.
• عضلات ساق پای درگیر ممکن است به طور کامل رشد نکرده باشند.
• پا بازه‌ی حرکتی محدودی دارد.

عوارض عارضه کلاب فوت در نوزادان و کودکان

کلاب فوت معمولاً تا زمانی که کودک شما شروع به ایستادن یا راه رفتن نکرده است، مشکلی ایجاد نمی‌کند. کودک ممکن است مشکلاتی را در موارد زیر تجربه کند:

• حرکت: جنبش و تحرک او ممکن است کمی محدود شود.
• اندازه‌ی کفش: پای مبتلا ممکن است نزدیک به یک دوم سایز کفش کوچکتر از پای سالم باشد.
• اندازه‌ی ساق: عضلات ساق پا در سمت مبتلا همیشه کوچکتر از سمت دیگر هستند.

روش های تشخیص بیماری کلاب فوت یا پاچنبری

بیشتر پزشکان می‌توانند کلاب فوت را به سادگی و با نگاه کردن به پاهای کودک شما در هنگام تولد، تشخیص دهد. اگر سونوگرافی را در ماه‌های آخر بارداری خود انجام داده باشید، پزشک ممکن است این عارضه را در آن زمان نیز مشاهده کند. اگر این بیماری قبل از تولد تشخیص داده شود، هیچ اقدام درمانی ممکن نیست تا زمانی که کودک متولد شود. خواه این عارضه در حین بارداری تشخیص داده شود چه بعد از تولد، پزشکان آزمایشات بیشتری را برای بررسی دیگر مشکلات احتمالی مانند مهره شکاف و دیستروفی عضلانی توصیه می‌کند. آزمایشات اشعه‌ی ایکس می‌توانند به مشاهده‌ی این بدشکلی با جزئیات بیشتر کمک کنند.

اگر در مورد بیماری کلاب فوت در کودکان سوال دارید در این قسمت کلیک کنید.

بهترین روش های درمان پاچنبری شدید و خفیف در کودکان

پزشک، اصلاح بیماری کودک شما را کمی پس از تولد او آغاز می‌کند. کودکان تا زمانی که شروع به ایستادن و راه رفتن کنند، از پاهای خود استفاده نمی‌کنند، بنابراین هدف، پیش‌گیری از ایجاد تأخیر با ثابت کردن پا در زودترین زمان ممکن است. پزشک شما از روش‌های زیر استفاده می‌کند:

گچ گرفتن

تاندون‌های کودک شما به شکلی ساده‌ای خم می‌شود و بسط می‌یابد، بنابراین پزشکان قادرند که کلاب فوت را در جهت درست بچرخانند تا به اصلاح مشکل کمک نمایند. آنها به آرامی پا را به سمتی حرکت می‌دهند که به جهت درست نزدیک‌تر باشد. سپس بر روی پا گچ قرار می‌دهند تا آن را در جای خود نگه دارد. تقریباً یک هفته بعد پزشک گچ را برمی‌دارد. او این الگو را به مدت هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه می‌دهد. پزشک ممکن است آزمایش اشعه‌ی ایکس را انجام دهد تا از این موضوع مطمئن شود که استخوان‌های نوزاد به آهستگی به مکان‌های صحیح خود در حال حرکت می‌باشند.

بریس یا کفش

اگر دنباله‌ی گچ گرفتن‌ها به اصلاح کلاب فوت نوزاد کمک کرد، او به پوشیدن بریس یا کفش خاص برای نگه داشتن پا در زاویه‌ی درست، تا زمان بعد از یادگیری راه رفتن، نیاز خواهد داشت. این کار به این دلیل است که کلاب فوت تمایل دارد که به مکان اصلی خود برگردد. برخی از کودکان ممکن است تنها نیاز داشته باشند که بریس یا کفش را برای مدت کوتاهی استفاده کنند. برخی دیگر ممکن است به استفاده از آن برای سال‌ها نیاز پیدا کنند تا اطمینان حاصل شود که پا در زاویه‌ی درست خود باقی می‌ماند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی برای کلاب فوت برای کشش ساختارهای پا از جمله تاندون‌ها، رباط‌ها و عضلات، برای تنظیم پا و حفظ آن در مکان صحیح استفاده می‌شود. اگر جراحی مورد نیاز باشد، فیزیوتراپی نیز پس از انجام عمل برای اطمینان از تکمیل ترمیم پا، انجام می‌گیرد.

تراپی دستی

در تکنیک معالج دستی، مراقبت دستی شامل ماساژ بافت نرم، کشش و تحرک مفصل توسط فیزیوتراپیست برای بهبود همترازی، تحرک و بازه‌ی حرکتی پا انجام می‌گیرد. استفاده از تکنیک‌های حرکت همچنین به تعدیل کردن درد  کمک می‌کنند.

ورزشها و حرکات اصلاحی

در ادامه، دو تمرین ورزشی آمده است که می‌توانند به اصلاح بدشکلی پا در کلاب فوت کمک کنند:

دورسی فلکسیون مچ پا

موقعیت شروع:
• کودک را بر روی کمر بخوابانید.
• یک دست خود را بر روی زانوی خم شده‌ی نوزاد قرار دهید.
• پای نوزاد را با کف دست دیگر خود بگیرید در حالی که انگشت اشاره‌ی خود را در بالای پاشنه‌ی پا قرار داده اید.
• اکنون می‌تواند به آرامی مچ را به سمت بالا خم کرده و به سمت پایین امتداد دهید.
حرکت: پاشنه را به سمت پایین کشیده و مچ پا را تا حد امکان خم کنید.

وارونه کردن و برگرداندن مچ پا

موقعیت شروع:

• کودک را بر روی کمر بخوابانید.
• او را با قرار دادن یک دست بر روی پا و درست بالای مچ، ثابت نگه دارید.
• در پایه‌ی انگشت بزرگ پا، از دست دیگر برای چرخاندن پا به سمت داخل استفاده کنید.
حرکت: جلوی پا را به سمت خارج بکشید.

جراحی

اگر تاندون‌ها و دیگر بافت‌ها در پای کودک شما خیلی کوتاه باشد، هیچ میزانی از کشش و گچ گرفتن نمی‌تواند جوابگو شود. در صورت وجود چنین موردی، جراحی ممکن است راه حل مشکل باشد. نوزادانی که به جراحی کلاب فوت نیاز دارند، معمولاً این عمل را بین سن 6 ماه تا یک سالگی دریافت می‌کنند. برخلاف فرایند تدریجی گچ گرفتن، در این روش، پزشکان همه چیز را طی یک عمل اصلاح می‌کنند. پزشک ممکن است تاندون‌ها را بلند کرده یا گام‌های دیگری را برای چرخاندن و شکل دادن به پا برای ایجاد یک موقعیت نرمال‌تر بردارد. پس از جراحی، ممکن است نیاز باشد که پای کودک گچ گرفته شود تا پا در زاویه‌ی درست باقی بماند. سپس، نیاز است که کودک به مدت یک سال، از بریس یا کفش خاصی استفاده کند تا پا دیگر به مکان اولیه‌ی خود بازنگردد.

 “کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”